بدون تيتر

چند روز پیش یکی از نمایندگان اصولگرای مجلس شورای اسلامی  ـ الیاس نادران - معاون اول آقای احمدی نژاد را متهم به فساد اقتصادی کردند. ایشان در صحبت های خویش از حلقه ای به نام حلقه ی  فاطمی نام برده و آقای رحیمی را به عنوان لیدر این حلقه فساد معرفی کردند.

اما اکنون و با مطرح شدن این بحث ها ذکر چند نکته ضروریست:

۱.قوه قضائیه باید در مورد این مساله پاسخ دهد که چرا کوتاهی این نهاد که اولویت اصلی آن تحقق عدالت می باشد زمینه افشای اینگونه مسائل را از زبان یک نماینده مجلس فراهم می آورد؟ساز و کار فعالیت ها در قوه قضائیه دارای چه اشکالاتی است که متاسفانه شاهد اهمال کاری این نهاد در برخی پرونده ها هستیم؟

۲.با فرض اینکه مساله فوق کذب باشد آیا قوه قضائیه بر خود واجب نمی داند جهت تنویر افکار عمومی توضیحاتی شفاف را ارائه دهد؟

۳.آقای احمدی نژاد که خود را سردمدار مبارزه با فساد و منادی عدالت خواهی در کشور می دانند در برخورد با این بحث ها چه موضعی دارند؟بر رئیس دولت است که با تمام توان در جهت بررسی پرونده ی آقای رحیمی همکاری کنند.

۴.برای قوه قضائیه عادل نباید هیچ تفاوتی میان کسانی که در قدرت هستند با کسانی که قدرت رسمی ندارند و یا میان جناح های سیاسی وجود داشته باشد و چه بسا با کسانی که در قدرت هستند باید با جدیت و قدرت بیشتری برخورد کرد تا کسی جرات سوء استفاده از قدرت خود را نداشته باشد.

۵.انتساب چنین اتهاماتی به کسانی که در مقامات بالای اجرایی کشور قرار دارندو عدم شفاف سازی مسئله و رسیدگی آن توسط دستگاه های مسئول خود تبعات سوء فراوانی دارد.که از آن جمله می توان به بدبینی مردم نسبت به نظام اسلامی اشاره کرد.

۶.گذشته از صحیح یا ناصحیح بودن این افشاگری ها، قوه قضائیه موظف است به اين اتهامات رسيدگي كرده و طرفي را كه در اينگونه مسائل، مجرم شناخته شد به مردم معرفي كند.

و............

در جلسه کمیته ناظربر نشریات چه گذشت؟

در تاریخ 15 اسفندماه 1388 جلسه کمیته ناظر بر نشریات  دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد در محل مجتمع کانون های فرهنگی و هنری برگزار گردید.

برآیند نظرات اعضای حاضر در این جلسه-دکتر طهمورث پور، دکترقپانچی، دکتر غفاری، آقای حافظی، آقای جهانبخش و آقای فقفوری- موجبات توقیف 3 نشریه را فراهم آورد.

توقیف همزمان نشریات سیمیا، ژاژ و شب تاب فضای سیاسی دانشگاه فردوسی را کاملا تحت تاثیر خویش قرار داد.از یک سو برخی دوستان اصلاح طلب از طرق مختلف- ایمیل، وبلاگ، رودررو و...- گلایه هایشان را به گوش بنده رساندند و البته متاسفانه عده قلیلی نیز، بی آنکه در مورد اصل مساله چیزی بدانند هر آنچه ناسزا که خواستند نثارمان کردند!

از سوی دیگر نیز برخی دوستان اصولگرای دیروز-تاکید می شود برخی- که گویی این روزها دل در گرو هیچ اصولی ندارند باب تخریب، تهدید و ... را به سویمان گشودند و متاسفانه به دلیل برخی اختلاف سلیقه ها- در جلسه ی مذکور و برخی موضوعات مربوط به فضای پس از انتخابات- به سمت و سوی اقداماتی غیر اخلاقی گام برداشتند!

اما بنده، موضع خویش را در مورد توقیف نشریه سیمیا این چنین بیان داشتم:

با مبنا قرار دادن بیانیه دوسال پیش وزارت علوم مبنی برغیر قانونی بودن فعالیت دفتر تحکیم وحدت طیف علامه -درصورتی که انجمن علوم اداری را زیر مجموعه ی آن تشکیلات بدانیم- برخی تخلفات ذکر شده برای نشریه سیمیا-موارد مربوط به سالهای پس از سال 1385- مورد پذیرش می باشد اما در مورد نحوی برخورد با نشریه مذکور، معتقد به درج تکذیبیه ای در همان صفحه می باشم و توقیف سیمیا را برخوردی شدید دانسته و به عنوان عضو دانشجویی کمیته ناظر، تقاضای تجدیدنظر در حکم را دارم.

البته این جلسه، موضوع مهم دیگری را نیز دربرداشت و آن هم درخواست صدور مجوز نشریه وقایع الاتفاقیه با صاحب امتیازی جهاددانشگاهی و مدیرمسئولی آقای حسن کمالی بود که با مخالفت شدید یکی از اعضا مواجه گشت.البته ذکر این نکته ضروریست که در جلسه بعد مجوز انتشار نشریه فوق صادر گردید.

به زودی در مورد توقیف ژاژ هم مطلبی به نگارش در خواهم آورد.