فرار از واقعیات تا کی؟

ما بسیجی ها با همه ی انتقاداتی که به آقای خاتمی و ۸ سال ریاستش داریم اما هیچ گاه حاضر نیستیم به ایشان توهین کنیم و حرمتش را بشکنیم.

 ۲۲بهمن امسال ،باز هم بیعت دوباره مردم با آرمانهای امام و انقلاب، روز وحدت ملی بود.

اما پس از آنکه خاتمی در بین مردم حاضر شده و حالا چند نفری که هویتشان زیر سوال است چند شعار هم بر علیه ایشان دادند در سایت باران(موسسه خاتمی) می آید که بسیجی ها بودند که چماق بدست داشتند و آمده بودند خاتمی را بزنند!!!

از خدا بترسید

شما که لودر برداشتید رفتید در خانه منتظری را از جا بکنید این حرفها به شما نمی آید!

شما که جنبش دانشجویی(!)تان دائما چماق بدست دارد و از گفتمان می هراسد، بیشتر  گروه فشارید یا بسیجی که شجره طیبه است؟

حتما فراموش کرده اید که سال ۸۳ همین دوستان بسیجی بودند که آفای خاتمی را  در دانشگاه تهران حمایت کردند.

 

چماق بدست بسيجي

 

چماق به دست هاي بسيجي

پروژه تخریب را کلید زدید، اما مطمئن باشید مردم خود سره را از ناسره تشخیص خواهند داد.

 

 

حمایت از فلسطین آری یا خیر؟

مدتی است برخی گروه هايي که ادعای مسلمانی و روشنفکری اشان گوش فلک را کر کرده است!!انتقادات فراوانی را نسبت به کمک های ایران به فلسطین مطرح می کنند و حتی برخی از آنها پا را فراتر گذاشته ومردم مظلوم فلسطین را تروریست می خوانند!! (اشاره به بیانیه ی اخیر دفتر تحکیم وحدت)

در این مقال سعی داریم به واکاوی علل کمک های ایران به کشورهای اسلامی و به خصوص فلسطین بپردازیم تا ابهامات در این زمینه رفع شوند.بنابراین بحث را از دیدگاههای متنوعی بررسی می کنیم.

الف) آيات قرآن:

آیات فراوانی در این زمینه موجود است که به ذکر
ادامه نوشته

تحکیم وحدت یا تحکیم کثرت!!

شهريور ماه سال 1358 در پي ديدار انجمن هاي اسلامي و دانشجويان با حضرت امام خميني (ره) و توصيه ايشان به تحكيم وحدت، نمايندگان انجمن هاي اسلامي دانشجويان ، اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان سراسر كشور را به تحكيم وحدت تغيير نام دادند. اتحاد بين اعضاي تحكيم وحدت تا سال 78 وجود داشت تا اينكه افراطي گري برخي تحكيمي ها در ماجراي 18 تير سبب جدايي تعدادي از اعضاي دفتر تحكيم وحدت از آنها و ايجاد انشعابي جديد به نام اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان مستقل شد. هر چند در آن برهه ،‌عده اي معتقد بودند كه بايد ماند و اصالت تحكيم وحدت را حفظ كرد اما انجمن هاي ياد شده بر اين باور بودند كه اصالت در نام نبوده بلكه اصالت در آرمان،‌تفكرات و مقدسات است.
ادامه نوشته